Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Astragalus sempervirens subsp. sempervirens & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Reviro-pastour

Astragalus sempervirens subsp. sempervirens

Fabaceae Leguminosae

Noms en français : Astragale aristé, Astragale toujours vert.

Descripcioun :
Lou reviro-pastour trachis sus li pendis roucaious de mountagno. Avisas-vous de pas vous asseta dessubre que fai de couissin forço pougnènt. Soun li rachis lignous que soubron di fueio que fan aquésti pougnoun. La subsp. sempervirens èi cuberto de long péu blanc (subretout sus lou "calice") de mai de 1,5 mm e fai de flour pulèu grosso (15 à 18 mm).

Usanço :
"Lou reviro-pastour, las fiés lou manjon dins la nèu, quand es imou, bagna, ou strepien, las nourrishe bèn" (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 58).

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour :
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 18 mm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Tepiero roucaiouso - Esboudèu - Limas de ribiero
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Astragalus sempervirens subsp. sempervirens Lam., 1783

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Astragalus sempervirens subsp. sempervirens & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
ges
ges
RR
C
CC

Coumpara Reviro-pastour emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò